Galeria Malarstwa Obcego - Wystawa stała

Kolekcja Atanazego hrabiego Raczyńskiego (1788-1874), stanowiąca własność Fundacji im. Raczyńskich, znajduje się w muzeum poznańskim od momentu jego otwarcia w 1904 roku. O jej randze świadczy głównie znakomity zbiór dzieł mistrzów włoskiego renesansu i hiszpańskiego baroku, ale także malarzy niemieckiego romantyzmu. Po wojnie w ekspozycji znalazły się także w części obrazy ze zbiorów Czartoryskich w Gołuchowie, jak również obiekty z zabezpieczonych kolekcji poziemiańskich z terenu Wielkopolski.

Obecnie ekspozycja stała Galerii Malarstwa Obcego prezentuje dzieła różnych szkół europejskich od XIV do XX wieku. W szkołach północnych prześledzić możemy w skrócie rozwój malarstwa niderlandzkiego XV i XVI wieku, na przykładzie dzieł m.in. naśladowcy Hieronymusa Boscha, Joosa van Cleve, Quentina Massysa (z wybitną Madonną z Dzieciątkiem i barankiem, opartą na kompozycji Leonarda da Vinci) czy Mistrza Półfigur Kobiecych. Sztukę portretową Francji XVI wieku dobrze reprezentują prace Jeana Cloueta czy Francois Quesnela.

W kolekcji malarstwa holenderskiego XVII wieku znajdziemy dzieła największych mistrzów wszystkich gatunków występujących wówczas w sztuce tego kraju: pejzażu (Jan van Goyen, Salomon van Ruisdael, Herman Saftleven), scen marynistycznych (Backhuysen), martwej natury (Abraham van Beyeren, Simon Luttichuys, Heda, de Heem, van Schooten), portretu (de Geest, Dujardin, Helst, van Loo, Everdingen, Gelder, Nason) i przede wszystkim scen rodzajowych "małych mistrzów" (Isaack van Ostade, Jan Steen, Gottfried Schalcken, Adriaen Brouwer, David Teniers).

W bogatej kolekcji malarstwa włoskiego renesansu i baroku, od XIV do XVIII wieku, zwracają uwagę głównie dzieła takich znanych artystów jak np.: Bernardo Daddi, Lorenzo Monaco, Giovanni Bellini, Vincenzo Catena, Palma Vecchio, Francesco i Jacopo Bassano, Angulo Bronzino, Sofonisba Anguisciola, Garofalo, Domenichino, Bernardo Strozzi, Domenico Tintoretto.