Galeria ta jest najobszerniejszą tego typu prezentacją muzealną w Polsce. Na powierzchni ponad trzech tysięcy metrów kwadratowych można zapoznać się z wybranymi zjawiskami sztuki polskiej minionego i obecnego stulecia. Ekspozycję otwierają najwybitniejsze przykłady sztuki polskiej około roku 1900. Znaleźć tu można młodopolskie obrazy takich osobistości malarstwa polskiego, jak: Witold Wojtkiewicz, Olga Boznańska, Wojciech Weiss, Józef Pankiewicz, Ferdynand Ruszczyc czy Jacek Malczewski.
|
Obrazom towarzyszą dzieła autorstwa najwybitniejszych rzeźbiarzy tego czasu Konstantego Laszczki, Xawerego Dunikowskiego, Wacława Szymanowskiego i Bolesława Biegasa.
Sztuka okresu dwudziestolecia międzywojennego ukazana została w kontekście dwóch dominujących tendencji artystycznych epoki, związanych z ugrupowaniem Formistów i grupą uczniów Józefa Pankiewicza - Kapistów.
Wśród artystów zainteresowanych zagadnieniem formy w malarstwie i rzeźbie szeroko zaprezentowana jest twórczość Zbigniewa Pronaszki, Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego) i Leona Chwistka. Malarze, których w malarstwie fascynował głównie kolor, to między innymi Jan Cybis, Józef Czapski i Artur Nacht Samborski.
Szczególne miejsce w przestrzeniach Galerii zajmują prace członków Grupy Krakowskiej, najważniejszego i najstarszego krakowskiego stowarzyszenia artystycznego. Prezentacja ta obejmuje dokonania zarówno przedwojennych jej członków, jak i artystów współczesnych.
Dużymi zespołami dzieł pokazany jest dorobek Tadeusza Kantora, Jonasza Sterna, Marii Jaremy, Kazimierza Mikulskiego i Jerzego Nowosielskiego. Drugim ugrupowaniem artystycznym ważnym dla polskiej sztuki powojennej, którego dorobek przedstawiony został w kontekście prac Andrzeja Wróblewskiego, jest Grupa Wprost.
Prezentacja najnowszych tendencji w sztuce oparta została głównie na twórczości artystów związanych z Krakowem lub krakowską Akademią Sztuk Pięknych, a także pracach wybranych twórców działających w innych miastach.
|
|