W podziemiach znajduje się sala przedstawiająca historię lat 1939-1944 widzianą oczami tych, przeciwko którym powstanie wybuchło. Wystawę otwiera część ukazująca mniejszość niemiecką w przedwojennej stolicy Polski, poddaną silnej indoktrynacji NSDAP, jedynej legalnej partii w III Rzeszy. Następna część dotyczy niemieckiej okupacji w Warszawie począwszy od wkroczenia wojsk niemieckich do Warszawy, jesienią 1939 roku, aż do wybuchu Powstania Warszawskiego.

Poszczególne panele tematyczne przedstawiają władze okupacyjne, niemiecki aparat terroru, wygląd miasta i życie codzienne w okupowanej Warszawie. Oddzielny panel poświęcony został powstaniu w getcie. Ciekawym zabiegiem jest zastosowanie ruchomych elementów nadających dynamiki całej opowieści.

Na kolejnych panelach tematycznych prezentowane są schematy organizacyjne sił niemieckich zwalczających Powstanie. Oddzielny panel poświęcony został ludobójstwu i zbrodniom niemieckim popełnionym w trakcie trwania Powstania. Można tu wysłuchać wstrząsających fragmentów wspomnień Tadeusza Klimaszewskiego przymusowo wcielonego do "Verbrennungskommando Warschau", oddziału sformowanego przez Niemców w celu zacierania śladów masowych mordów. Ostatnia część ekspozycji ukazuje działalność Niemców już po upadku Powstania - systematyczne niszczenie miasta.

Całości dopełniają materiały filmowe, kroniki niemieckie, komunikaty odtwarzane z głośników oraz liczne eksponaty pochodzące ze zbiorów własnych. Wśród prezentowanych eksponatów obejrzeć można pokaźny zbiór broni, w tym słynny karabin maszynowy MG-42, jak również kompletne umundurowanie i wyposażenie żołnierza Brygady "Dirlewanger".

Organizator: Muzeum Powstania Warszawskiego