|
Kolekcja militariów na stałej ekspozycji w kieleckim pałacu obejmuje kilkadziesiąt obiektów uzbrojenia ochronnego i zaczepnego, broni europejskiej i wschodniej o dużej wartości historycznej i artystycznej. Można powiedzieć, że kielecki zbiór jest typowym przykładem "małej kolekcji", a wśród muzealiów można wyróżnić kilka grup stanowiących charakterystyczne przykłady militariów używanych na ziemiach polskich, jak też tutaj wytwarzanych.
|
|
Szczególnie cenne to przykłady uzbrojenia ochronnego chorągwi husarskich, napierśniki i napleczniki zbroi z przełomu XVI i XVII wieku. Broń biała to szereg eksponatów począwszy od średniowiecznych mieczy poprzez regulaminowe uzbrojenie armii europejskich z XVII-XIX w., skończywszy na przykładach XX-wiecznych. Wśród szabli na wyróżnienie zasługują polskie szable husarskie z XVII i XVIII wieku oraz karabele polskie lub persko-ormiańskie z osiemnastego stulecia. Warto wspomnieć o cennych przykładach broni obcej, a mianowicie XVI/XVII-wiecznych rapierach , szpadach europejskich z XVII wieku, czy wreszcie XVI-wiecznym mieczu ceremonialnym - miejskim ze Świdnicy.
Warto dodać, że sporą część kolekcji stanowią regulaminowe szable używane w Polsce, w tym produkowane w Kielcach w latach trzydziestych szable kawaleryjskie wz.34, tzw. "ludwikówki".
Wśród broni palnej na uwagę zasługują przykłady strzelb z warsztatów Le Page'a i C.A. Giebenhana, Eismonta w Puławach oraz Werlika w Cieszynie., wreszcie francuskie, pruskie i rosyjskie pistolety kawaleryjskie z XVIII i XIX wieku.Niemałą część ekspozycji zajmuje broń wschodnia. W kieleckich zbiorach są to XVIII-wieczne szable tureckie, XIX-wieczne szaszki kaukaskie, a także przykłady białej broni japońskiej, w tym ciekawe XIX-wieczne miecze wakizashi i katana. Wschodnia broń palna to skałkowe strzelby tureckie i pistolety skałkowe kaukaskie oraz bałkańskie.
|
|
Wystawy, imprezy... 
