Człowiek zmaga się od wieków z odpowiedzią na pytanie, czym jest czas. Równolegle z tym, z pewną nadzieją, że to przybliży go do rozwiązania owej kwestii, próbuje rozwiązać problem jak go mierzyć. Obserwuje zjawiska zachodzące w otaczającym świecie, zagląda w niebo, bada cykliczność zmian. Jednak to wszystko tylko w pewnym stopniu zbliża nas do tajemnicy czasu. Może więc pomocne przy tych rozważaniach będą prezentowane, cenne i interesujące, urządzenia astronomiczne, zegary kalendarze, alegorie.
|
Głównym celem ekspozycji jest ukazanie zagadnienia czasu w dwóch aspektach:
Czas w ujęciu filozoficznym - ta część zdominowana będzie przez dzieła sztuki - malarstwo, grafikę, rzeźbę, rzemiosło artystyczne, których tematem są personifikacje, alegorie i sceny odnoszące się do pojęcia czasu, trwania, przemijania i wieczności; końca świata, alegoryczne przedstawienia pór roku, miesięcy, relacji czas i człowiek - człowiek i czas, czasu ludzkiego i czasu wymiarze boskim.
Czas mierzalny - ta część ekspozycji obejmowałaby urządzenia do mierzenia czasu, jakie funkcjonowały w różnych epokach: urządzenia astronomiczne, kalendarze, zegary i różnorodne czasomierze.
Co robił Bóg, zanim stworzył niebo i ziemię? Św. Augustyn odrzucił szyderczą nieco odpowiedź: Przygotowywał piekło dla ludzi, którzy wścibiają nos w jego tajemnice. Uznał, że nie było żadnego "wcześniej", kiedy to Bóg mógłby coś robić. Czas zaczął istnieć razem ze stworzeniem nieba i ziemi. Stąd wystawa rozpoczyna się motywem stworzenia. W tej części pokazane zostaną także personifikacje Czasu, antyczne bóstwa Czasu, o których wspomina mitologia.
W wieczności Bożej istnieje tylko jedno: trwanie; w czasie istnieje tylko jedno: przemijanie. (św. Augustyn). W tej części ekspozycji znajdą się więc przedstawienia obrazujące trwanie Boga ponad czasem, alegorie Wieczności oraz to wszystko co związane jest z przemijaniem, niestałością ludzkiego bytowania na ziemi, śmiercią, motywy Vanitas.
|
|