Wystawa prezentuje działalność polskich środowisk niepodległościowych w dążeniu do restytucji suwerennego państwa polskiego w okresie od zakończenia II wojny światowej w 1945 r. do powstania III Rzeczypospolitej w 1989 r. Klęska okupacji hitlerowskiej, a następnie sowieckiej, zdrada zachodnich sojuszników, którzy w Jałcie zgodzili się na pozostanie Polski w strefie dominacji Związku Radzieckiego, wzbudziły oburzenie, protest, a następnie czynne przeciwdziałanie wielu polskich środowisk.

Wystawa przygotowana ukazuje historię Orła Białego od czasów legendarnych po nam współczesne. Liczne modyfikacje i zmiany, jakich doświadczały nasze godło i herb, były niczym żywa historia państwa i narodu. W zależności od upodobań epoki Orzeł przybierał różne szaty stylowe. Ze względu na przemiany polityczne i ideowe dodawano lub odejmowano mu niektóre elementy. W herbie Rzeczypospolitej występował w towarzystwie innych znaków rodowych i państwowych, dokumentując żywe więzi Polski z Europą.

Strzały w Sarajewie oddane do arcyksięcia Ferdynanda Habsburga latem 1914 r. stały się sygnałem do rozpoczęcia wielkiej wojny światowej, do której mocarstwa szykowały się od dawna. Ziemie polskie podzielone pomiędzy trzech zaborców walczących teraz przeciwko sobie w dwóch wrogich obozach, stały się rezerwuarem rekruta, a Polakom zmobilizowanym do trzech wrogich armii przyszło zmagać się w bratobójczych bojach.