Stojący na szafce nocnej kubek do picia wody mineralnej z kolorowym wizerunkiem Sienkiewicza jest dowodem ogromnej popularności pisarza oraz pomysłowości zarówno wielbicieli jak i rzemieślników. Nad szafką wisi fotografia ze Zjazdu Wychowanków Szkoły Głównej, który odbył się w Warszawie 6.VI.1903 r. Na zdjęciu pisarz znajduje się w towarzystwie m.in. Świętochowskiego, Boduena de Curtenay co dokumentują umieszczone pod fotografią autografy.

Wyposażenie palarni nie zachowało się do naszych czasów. Umeblowano ją zatem zgodnie z panującą za życia pisarza modą a wyglądem zbliżono do sal poprzednich. Użyto w tym celu kompletu mebli biedermeierowskich. Na wprost rozsuwanych drzwi wisi tkanina buczacka, przetykana złotą nitką, pochodząca z manufaktury Potockich. Nad nią ostatni malowany przez Pochwalskiego portret Sienkiewicza. Artysta rozpoczął pracę nad nim w 1915 roku w Wiedniu, ale ukończył swe dzieło dopiero po śmierci pisarza.

Część mebli zgromadzonych w jadalni to posag Marii z Szetkiewiczów. Pochodziły one z majątku jej rodziców, z Hanuszyszek w Trockiem. Są to: orzechowy bufecik oraz stół z krzesłami. Szafa biblioteczna, na której stoi zegar w stylu zakopiańskim, według rysunku syna pisarza - Henryka Józefa. Zegar to dar od zegarmistrza warszawskiego Ferdynanda Woronieckiego. Na jego tarczy znajdują się sceny z dzieł Sienkiewicza, a także inicjał imienia oraz nazwisko pisarza zamiast cyfr oznaczających godziny.

Znajdują się tutaj trzy obrazy namalowane przez przyjaciela Sienkiewicza Kazimierza Pochwalskiego. Pierwszy z nich to najbardziej znany portret pisarza, wykonany kiedy Sienkiewicz miał 44 lata. Po drugiej stronie drzwi wisi portret jego pierwszej żony - Marii z Szetkiewiczów, malowany już po jej śmierci, z fotografii. Kolejny obraz przedstawia Pochwalskiego z Sienkiewiczem podczas podróży do Turcji w 1886 r na statku Oleg. Pod nim Poczet królów polskich, 24 monety wykonane ze srebra i złota.

Wyposażenie gabinetu: meble, obrazy, książki oraz dary jubileuszowe Sienkiewicz przywiózł do Oblęgorka w 1902 r. z warszawskiego mieszkania. Stojące na pierwszym planie solidne dębowe biurko pisarz zakupił specjalnie do tego pomieszczenia i przy nim tworzył m. in. fragmenty W pustyni i w puszczy. Natomiast mahoniowe biureczko należało do pierwszej żony Sienkiewicza - Marii z Szetkiewiczów. Na tym biurku w owalnej, czarnej ramce stoi jej zdjęcie. Była to ukochana żona Sienkiewicza.