Nowym elementem w mozaice przemysłu Kaliskiego jest ekspozycja stała narzędzi i maszyn drukarskich, połączona z historią sztuki typograficznej. W głębi fotografii maszynę drukarską a zarazem prekursora druku komputerowego jako, że po wpisaniu tekstu na klawiaturze maszyna sama odlewała czcionki z roztopionego metalu i ustawiała je w wiersze przygotowane do druku.

Ocalałe niekiedy w nieprawdopodobny sposób: w spalonej powstaniem Warszawie, z rozrabowanych pałaców, dworów i w ubogich domach polskiej inteligencji. Zebrane przez ostatnie dziesięciolecie w naszej manufakturze, opracowane naukowo przez prof. B. Vogla, poddane troskliwej konserwacji specjalistów z "CALISII" mogą świadczyć na korzyść rodzimego rzemiosła: Budynowiczów, Zdrodowskich, Maeckich, Lesycyz}skich, spolszczonych Buchholtyw, Kerntopfw, Fibigerw.

Jedwab wiskozowy to chemia XX wieku. Powstał przez działanie ługu sodowego i dwusiarczku węgla na celulozę. W wyniku dalszej obróbki powstało włókno. Z niego tkanina efektowna, tania, masowego użytku, a przede wszystkim modna, budząca zachwyt i pożądanie zarówno pań lat 20-tych jak i tych XXI wieku. Wzór na sztucznym jedwabiu zajął pierwsze miejsce. Modę zainspirowało kubistyczne malarstwo Legera-rozpropagowane przez słynnych rysowników: Driana-Lepape, Jribe-a w Polsce Stryjeńska.

W wystawie tej udało się szczęśliwie zderzyć wycinek historii przemysłu dziewiarskiego z wymogami mody współczesnych dni. Począwszy od igieł dziewiarskich, poprzez różnorodne, skomplikowane mechanizmy- których punktem wyjściowym było wynalezienie w 1589 r. przez pastora anglikańskiego Williama LEE z Calverton najdoskonalszej maszyny narzędziowej tego okresu - dziewiarstwo istniało, jak wskazują badania, od najdawniejszych wieków. Wytwarzało ono rzeczy praktyczne i wykwintne.

Pierwsza wystawa jaką udało nam się przygotować w nowo wyremontowanym budynku Muzeum. Przedstawiamy również rekonstrukcję "Izby robotniczej" oraz Gabinetu fabrykanta" oraz próbki materiałów, haftów i koronek o wzorach z lat 70-tych XX w. Jednym z wielu eksponatów udostępnionych zwiedzającym na parterze manufaktury jest hafciarka ręczna z programatorem z XIX w. Wykonywała precyzyjne różnej wielkości wielobarwne wzory w jedwabiu, a nawet portrety.

W przyziemiu manufaktury, na fundamentach, podtrzymywanych przez dębowe pale wbite w bagienne podłoże, umieszczono największe gabarytowo, o wielotonowych ciężarach maszyny i wynalazki które zdynamizowały przemysł w tamtym okresie. Istotne zmiany dotyczące wielu dziedzin techniki i technologii nastąpiły na przełomie XVIII - XIX wieku. W zakresie energetyki - to opanowanie dla potrzeb produkcyjnych przemiany energii chemicznej - poprzez energię cieplną, na mechaniczną.

Mini-skansen w obrębie parku tworzy sześć obiektów tradycyjnej kaliskiej architektury ludowej. Na tzw. "zagrodę kaliską" ujętą sztachetowym ogrodzeniem składają się trzy budynki. Zachowujący archaiczne i typowe dla Kaliskiego cechy, podcieniowy wąskofrontowy dom z ok. 1870 r. z Takomyśli, gm. Godziesze Wielkie, o mieszanej konstrukcji ścian zrębowo-sumikowo-łatkowej i czterospadowym dachu krytym słomą. Dom jest jednotraktowy z amfiladowym układem wnętrza: sień - izba - komora.

Obecna wystawa podejmuje próbę rekonstrukcji pomieszczeń, które mieściły się w domu rodzinnym pisarki. Odtworzono: pokój panieński M. Dąbrowskiej, sypialnię, salon, pokój Józefa Szumskiego oraz kuchnię. Trzeba zaznaczyć, że przy aranżacji wnętrz posłużono się metodą rekonstrukcji muzealnej, ponieważ wyposażenie domu państwa Szumskich uległo całkowitemu rozproszeniu. okój Marii Dąbrowskiej został wyposażony w meble z końca XIX w. Wnętrze wypełniają reprodukcje fotograficzne.

Wystawa stanowi kontynuację ekspozycji archeologicznej. Jej celem jest przedstawienie problemów i wydarzeń - wybranych z wielowiekowej i bogatej historii miasta - które w istotny sposób wpłynęły na jego powstanie, ukształtowanie i charakter. Składa się ona z wyodrębnionych chronologicznie części: "Miasto książęce i królewskie", "Pod obcym panowaniem", "Lata międzywojenne" oraz "II wojna światowa". Problematyka dotycząca historii miasta po 1945 r. prezentowana jest na zakończenie wystawy.

Wystawa tematyką swą obejmuje ona, po raz pierwszy w dziejach kaliskiego muzealnictwa, cały okres rozciągający się od pradziejów, poprzez starożytność i wczesne średniowiecze, aż do lokacji miasta w połowie XIII w. Jej celem jest zilustrowanie i wyjaśnienie mechanizmów dziejowych przemian i postępu cywilizacyjnego, kształtujących bogaty obraz kulturowy środkowego nadprośnia, uporządkowanych w chronologicznie po sobie następujące epoki: kamienia, brązu i żelaza.