Wystawa ukazuje barwny obraz życia w dawnym Gdańsku, które koncentrowało się nad Motławą, tuż pod Żurawiem dokąd płynęły Wisłą i jej dorzeczem towary z głębi Rzeczpospolitej. Zwiedzający mogą zapoznać się z nawigacją w porcie gdańskim, zobaczyć jak wyglądały pierwsze latarnie morskie w Wisłoujściu i w Nowym Porcie, nabrzeża portowe, komora palowa, gdzie uiszczano podatek za pobyt jednostki w porcie, kantor kupca w którym dokonywano transakcji czy reprezentacyjny salon w gdańskiej kamienicy.
Zwiedzając "Sołdka" mamy możliwość zapoznania się z zabytkową konstrukcją rudowęglowca z pokładem typu szańcowego, czterema ładowniami i nadbudówkami na śródokręciu i rufie. Na burtach widać rodzaj niestosowanej obecnie spawano-nitowanej konstrukcji kadłuba. Na pokładach znajdują się pokrywy czterech ładowni, kotwica dziobowa oraz urządzenia przeładunkowe napędzane silnikami parowymi. Żurawie bomowe obsługiwane były przez wciągarki pochodzące z dostaw UNRRA.
Legendarny polski niszczyciel, który pod nazwą WICHER wszedł do służby w 1930 roku, jest bohaterem ekspozycji w Muzeum Zalewu Wiślanego w Kątach Rybackich. We wrześniu 1939 roku był on jedynym okrętem tej klasy, który pozostał na Bałtyku. W momencie rozpoczęcia II wojny światowej jego bazą stał się Hel. 3 września 1939 roku WICHER walczył z niemieckimi niszczycielami, ale zginął od niemieckich bomb jeszcze tego samego dnia.
Jedyna w Polsce stała ekspozycja malarstwa marynistycznego. Została przygotowana w całości ze zbiorów własnych Muzeum. Na ekspozycję składa się 81 obrazów polskich i obcych, podzielonych na następujące działy: "Malarstwo dawne szkół: włoskiej, holenderskiej, flamandzkiej i francuskiej"; "Malarstwo europejskie XIX i pocz. XX wieku"; "Malarstwo polskie XIX i pocz. XX w."; "Polskie malarstwo międzywojenne" oraz "Portret kapitański".
Wystawa ukazuje historię nurkowania oraz najciekawsze stanowiska archeologiczne w Polsce i na świecie. Pierwsze przykłady penetracji podwodnych głębin pochodzą z III tysiąclecia p.n.e. ze starożytnej Persji, gdzie handlowano perłami i masą perłową, wydobywaną z dna morskiego. Na wystawie prezentowany jest sprzęt do nurkowania: skafandry, aparaty, różne typy dzwonów nurkowych, przy użyciu których próbowano eksplorować dno morskie.
Historyczna, przekrojowa wystawa o morskich dziejach Polski i Polaków od wczesnego średniowiecza aż po czasy współczesne. Ekspozycja jest bogato dokumentowana oryginalnymi zabytkami wydobytymi z dna morskiego w trakcie archeologicznych badań podwodnych. W części poświęconej czasom najdawniejszym można oglądać czółno wiślane z IX wieku, a także ładunek piętnastowiecznego statku handlowego nazwanego Miedziowcem, na który składają się plastry miedzi, ruda żelaza, smoła i wosk pszczeli.
Kolekcja szkła secesyjnego jest zbiorem wiodącym w dziale rzemiosła artystycznego. Od lat uzupełniana nowymi obiektami - prezentuje wyroby czołowych firm i hut europejskich, których import na rynek polski w latach 1895-1914 był płynny i zaspakajał gusty potencjalnych nabywców. Zbiór szkła to wyroby form dekoracyjnych i użytkowych, których wzornictwo, zdobnictwo i technologie przeszły do historii szklarstwa artystycznego.Kolekcji liczy ponad 540 obiektów.
wystawa stała - malarstwo, rzeźba, Bolesław Biegas
Kolekcja dzieł Biegasa została przekazana muzeum w depozyt przez Polskie Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu w roku 1997. Własnością muzeum są trzy obiekty: dwa brązy Zagadka (z 1902) i Matka (z 1903) oraz terakotowy akt męski Siła myśli (z 1920). Biegas żył w latach 1877-1954. Naukę rzeźby rozpoczął w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Alfreda Dauna oraz Konstantego Laszczki. Duży wpływ na twórczość artysty miał posąg słowiańskiego boga Światowida ze Zbrucza (VIII w.).
Zgromadzone dzieła należą głównie do artystów, będących przedstawicielami malarstwa pejzażowego, częściowo rekrutujących się spośród uczniów Jana Stanisławskiego, profesora klasy pejzażu w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Malarstwo pejzażowe uzupełniają rzeźby czołowych artystów polskich tego gatunku: Konstantego Laszczki (1865-1956), Ksawerego Dunikowskiego, Henryka Kuny (1879-1945) oraz projekt pomnika Fryderyka Chopina Wacława Szymanowskiego (1859-1930).