wystawa stała - archeologiczna, antyczne posągi z brązu
Wystawa prezentuje największą w Europie kolekcję rekonstrukcji słynnych antycznych posągów z brązu, uzupełnioną dziełami ceramiki antycznej. Jej niezwykłość polega nie tylko na wielkości, lecz także na wyjątkowym związku dzieł z przestrzenią, w której są prezentowane. Tradycja szczecińskiej kolekcji antycznej sięga schyłku XIX wieku. Inicjatorem utworzenia zbioru dzieł sztuki antycznej był Heinrich Dohrn (1838-1913), wybitny przyrodnik, humanista i kolekcjoner.
Naturalnej wielkości wczesnośredniowieczna chata z pełnym wyposażeniem w sprzęty domowe, przedmioty codziennego użytku oraz narzędzia pracy, są nową atrakcją Arsenału. Obiekt niezwykle mozolnie rekonstruowano przez wiele miesięcy przez historyków sztuki i archeologów na podstawie pierwszych źródeł ikonograficznych, pisanych oraz elementów najnowszych odkryć archeologicznych. We wnętrzu m.in. meble, naczynia z gliny i drewna, żarno obrotowe, kijanki (do prania odzieży), maselnica.
wystawa stała - archeologiczna, ozdoby, narzędzia, uzbrojenie
Wystawa jest drugą częścią stałej ekspozycji Muzeum Archeologicznego. Dotyczy terenu Śląska i przybliża życie codzienne od czasów kultury przedłużyckiej (1700 lat p.n.e.), aż po okres wędrówek ludów (IV/V w n.e.). Rozpoczyna się od przedstawienia charakterystyki kultury przedłużyckiej, kultury pomorskiej oraz kultury łużyckiej. W gablotach pokazane są najbardziej reprezentatywne pozostałości wyżej wymienionych kultur - przedmioty codziennego użytku, ozdoby, narzędzia i uzbrojenie.
Wystawa ilustruje postęp cywilizacyjny, jaki dokonywał się we wszystkich uchwytnych na materiale archeologicznym przejawach życia człowieka od chwili pojawienia się na Śląsku (około 500 tysięcy lat temu) i początków epoki brązu (około od 2400/2300 do 1700/1600 p.n.e.). Ukazuje dorobek niezliczonych pokoleń żyjących na Śląsku przed tysiącami lat, który legł u podstaw naszej cywilizacji.
Wystawa jest pierwszą w Opolu stałą prezentacją dokonań opolskich plastyków. Wybrano na nią 35 prac artystów zmarłych oraz żyjących, starszego pokolenia. W miarę możliwości starano się wybrać prace starsze (do lat 70.), pokazujące historię opolskiego środowiska artystycznego i różnorodne tendencje. Szczególne miejsce w ekspozycji zajęła twórczość Krzysztofa Buckiego (1936-1983) - najwybitniejszego opolskiego malarza omawianego okresu, laureata nagrody im. Jana Cybisa z 1974 roku.
Zasadniczy zrąb kolekcji stanowi porcelana stołowa, oprócz niej w zbiorze znajdują się figurki i przykłady wyrobów unikatowych, jak choćby wspaniała, ręcznie dekorowana waza z okresu międzywojennego. Wśród porcelany stołowej wyróżniają się naczynia neostylowe, często z bogatą dekoracją oraz formy projektowe w duchu "art deco" - geometryzującego wzornictwa przełomu lat 20. i 30. XX wieku.
Na wystawie prezentowanych jest 150 obrazów wybranych z kolekcji i eksponowanych chronologicznie. Najstarsze prace powstały w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku. Zwracają uwagę obrazy artystów kręgu polskiego realizmu i impresjonizmu, a także przedstawienia obrazujące popularne w owym czasie przedstawienia historyczne. W tej sali znajdziemy dzieła Józefa Chełmońskiego, Maksymiliana Gierymskiego, Jana Matejki, Juliusza Kossaka, Olgi Boznańskiej, Jacka Malczewskiego.
wystawa stała - farmaceutyczna, apteka, wnętrza, meble
Pomieszczenie apteki znajduje się w południowo-wschodnim narożniku kolegium, zostało ozdobione polichromią - do dziś zachowało się jedno z malowideł na sklepieniu przedstawiające Chrystusa uzdrawiającego. Sklepienie udekorowano stiukowym ornamentem. Drugim zachowanym elementem dawnego wystroju jest apteczne okienko z rokokowym ornamentem. Niestety, nie przetrwały meble i wyposażenie apteczne. Muzeum w latach 80. XX w. otrzymało ruchome wyposażenie z przełomu XIX i XX z różnych aptek opolskich.
W kamienicy prezentujemy cztery mieszkania: każde w stylu, który obowiązywał w meblarstwie w latach 1890 - 1945. Oprócz mebli, sprzętów kuchennych i bibelotów, które tworzyły klimat domu, prezentowane są różne sposoby ogrzewania pokoi - piece kaflowe i piecyki żeliwne. Eksponowany jest również sprzęt do utrzymywania higieny oraz urządzenia służące do przygotowywania potraw. Kamienica mieszczańska została wyposażona w meble i przedmioty, które są reprezentatywne dla mieszkań w tym okresie.
Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu posiada największą w Polsce kolekcję prac Jana Cybisa, malarza urodzonego we wsi Wróblin koło Głogówka na Opolszczyźnie w 1897 roku, zmarłego w Warszawie w 1972 roku. Obecnie na stałej wystawie malarstwa na parterze oglądać można 36 obrazów. Jest to wybór z opolskiej kolekcji - najstarsze prezentowane obrazy powstały we Francji w latach 20., najmłodsze - tuż przed śmiercią malarza w 1972 roku.