Kraków / Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach
wystawa stała - sztuka, malarstwo XIX w.
Początkom sztuki polskiej patronuje wielki mecenas na polskim tronie, Stanisław August Poniatowski. Zorganizowana przez niego polityka kształcenia polskich artystów za granicą, zamiast sprowadzania do Polski obcych, stanęła u początków nowoczesnego malarstwa polskiego. Termin "Oświecenie" przyjęty jako tytuł Sali I wynika z pluralizmu form stylistycznych (późnego baroku, rokoka, klasycyzmu rzymskiego i paryskiego i neoklasycyzmu) panujących na dworze króla oraz w kręgach magnaterii.
wystawa stała - historyczna, przedmioty codziennego użytku
Jak żyli szczecinianie 600, 800, a nawet 1000 lat temu? Gdzie mieszkali? Jakich narzędzi używali do pracy? W jakie ozdoby stroili się od święta? W co wierzyli? Czym wojowali? I kto sprawował nad nimi władzę? Na te i inne pytania dotyczące początków szczecińskiego grodu, rozwoju lokowanego na prawie magdeburskim miasta, stolicy księstwa Gryfitów, odpowiada wystawa "Najstarsze karty z dziejów Szczecina". Główną rolę na wystawie odgrywają przedmioty codziennego i niecodziennego użytku.
Wystawa przedstawia nowożytne losy miasta, opowiada o ważnych wydarzeniach, rozwoju gospodarczym, o lokalnym rzemiośle, a potem przemyśle oraz o ludziach związanych ze Szczecinem pod panowaniem szwedzkim, pruskim i niemieckim. Różnorodne wyroby rzemiosła - z cyny, ceramiki, srebra, dzieła sztuki sakralnej i świeckiej, obrazy, stare plany, ryciny i dokumenty ilustrują poszczególne etapy życia miasta, ukazują ważne przeobrażenia architektoniczne i urbanistyczne.
Wystawa jest ilustracją przedwojennego miasta, utrwaloną na obrazach, grafikach, pocztówkach i plakatach, a także wspomnieniem jego dawnych mieszkańców poprzez ocalałe po nich przedmioty i pamiątki: elementy wyposażenia mieszkań i restauracji, szyldy i reklamy, produkowane w Szczecinie sprzęty i narzędzia, jak maszyny do szycia i do pisania ze znanych zakładów Stoewera.
Wystawa prezentuje rozwój kultury artystycznej na Pomorzu od momentu chrystianizacji regionu po czasy triumfu reformacji. Dzieła - głównie o charakterze sakralnym - obejmują przykłady malarstwa, rzeźby i rzemiosła artystycznego. Ukazują panoramę miejscowej sztuki późnoromańskiej, gotyckiej oraz nowożytnej (manierystycznej i wczesnobarokowej). Ekspozycja podzielona jest na trzy sale. W pierwszej zgromadzono zabytki późnoromańskie, pochodzące z przełomu XIII/XIV w.
wystawa stała - sztuka, rzeźba, biżuteria XVI i 1. poł. XVII w.
Wystawa "Mecenat artystyczny Książąt Pomorza Zachodniego" prezentuje sztukę tworzoną na dworze Gryfitów w XVI i 1. poł. XVII wieku, okresie dobrobytu i świetności księstwa, rozpoczętego panowaniem Bogusława X, a zakończonego śmiercią Bogusława XIV. Bogusław X, związany politycznie z Polską poprzez małżeństwo z córką króla Kazimierza Jagiellończyka - Anną, zapewnił swemu państwu - stanowiącemu część Rzeszy Niemieckiej - wysoki status, zdobywając w 1521 godność lennika cesarskiego.
Wystawa prezentuje wyroby złotnicze ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie. Układ wystawy pozwala prześledzić mody i nurty w złotnictwie europejskim od średniowiecza do secesji. Piękne, wykonane ze szlachetnych kruszców przedmioty są też świadectwem niezwykłych umiejętności dawnych mistrzów. Najstarszym zabytkiem jest owiany legendą złoty pierścień (sygnet) z Pęzina (Pomorze Zachodnie) z około 1200 - z postacią rycerza i nierozszyfrowanym jak dotąd napisem.
Wystawa jest prezentacją monet, które powstawały na Pomorzu Zachodnim od XI do XIX w. oraz przedmiotów związanych z ich produkcją. Wczesnośredniowieczne mennictwo to przede wszystkim najstarsze denary książąt zachodniopomorskich Bogusława I i Kazimierza I oraz jednostronne, beznapisowe brakteaty. Osobne miejsce zajmuje rozwijające się od 2. połowy XIII w. do końca XIV w. mennictwo biskupów kamieńskich w mennicy w Kołobrzegu. Na wystawie prezentowana jest również technika produkcji monet.
Ekspozycja prezentuje najdawniejsze dzieje kultury ziem pomorskich obejmujących okres od ok. 10. tysiąclecia p.n.e. do XIII wieku. Wystawa podzielona jest na części odpowiadające poszczególnym epokom i okresom wydzielanym w historii starożytnej Pomorza: od epoki kamienia (paleolit schyłkowy i mezolit oraz neolit), poprzez epokę brązu (starszą i młodsze jej okresy), wczesną epokę żelaza i okres przedrzymski (lateński), okres wpływów rzymskich i okres wędrówek ludów, po wczesne średniowiecze.
Wystawa prezentuje bogatą kolekcję obiektów znajdujących się w zbiorach Muzeum. Prezentowane są postaci w maskach: kponyungo (lud Senufo, Wybrzeże Kości Słoniowej), nimba (lud Baga, Gwinea), nwantantay (lud Bobo, Burkina Faso), teegla (lud Dan Ngere, Wybrzeże Kości Słoniowej), ntomo (lud Bambara, Mali) i ngontang (lud Fang, Gabon). Co więcej, elementem rytuałów jest dynamiczny taniec. Na ekspozycji odzwierciedla go poruszający się po okręgu korowód masek dogońskich z Mali.